DC Comics’in Justice League’i sinemaya taşıma serüveninde ilk adım 2013 yapımı “Man of Steel” filmi olmuştu. Superman’in başlangıç hikayesini Zack Synder başarılı bir yorum ile karşımıza çıkarmıştı. Filmin ilk yarısı dramatik bir akışa sahipken, ikinci yarıda ise durmak bilmeyen bir aksiyon vardı. Bu farklı akışı sevmeyenler de olmuştu.
“Batman v Superman” filmi ile bu iki süper kahraman ilk kez sinemada birarada olacaktı. Film gösterime girmeden yayınlanan fragmanlar ne kadar çok beğenildiyse, film gösterime girdikten sonra aldığı olumsuz eleştiriler de bir o kadar fazlaydı. Eleştirilere gişeden gelen cevap ise tokat gibi oldu! İlk 3 gün hasılatı pek çok gişe rekorunu da beraberinde getirdi.
Filme ilk gelen aşırı olumsuz eleştirilere şaşırmıştım. Bunun en önemli sebebi; yönetmen Zack Synder’e olan güvenimdi. Baştan film için genel düşüncemi söyleyeyim: Zack Synder ilk kez beni hayal kırıklığına uğrattı.
…YAZI SPOILER İÇERMEKTEDİR…
Filmi neden beğenmediğimi başlıklar halinde sıralamaya karar verdim:
- Marvel bizlere her kahramanın doğuş hikayesini seyrettirmeye alıştırdı. Nolan’ın Batman’i yerine yeni bir Batman’i ZART diye bir hikaye içerisinde bulmak riskli bir tercih olmuş. Bu tercihi başarısız yapan üç unsur ön plana çıkıyor:
- Bruce Wayne’in çocukluğunu vermeye gerek yoktu. Bruce’un anasının babasının defalarca öldürülüşünü seyretmekten bıktım. Günümüzdeki Batman’in doğuşunu anlatmak adına gereksiz bir hareket olmuş.
- Batman’in Superman ile aksiyonları dışında neredeyse aksiyonu yoktu. Filmin başında Batman’e ait 10 -12 dakikalık bağımsız bir aksiyon izleyiciyi daha çok filme çekebilirdi. Düşünecek olursanız bu taktik neredeyse tüm Marvel filmlerinde var!
- Batman’in Superman’in varlığını tehdit olarak görmesi çizgi romanlarda birkaç kez işlendi. Ancak filmde Batman’in Superman’e “kafayı takmış” olması çok sığ kalmış.
- Film boyunca Superman ve Batman sürekli çatık kaşlarla bakıp durdular. Filmde başka bir ruh halinin olmaması sıkıcıydı. Süper kahramanların bir gücü de kuvvetli mizah anlayışlarıdır. Film komedi filmine dönsün demiyorum ama tüm film boyunca espri sayısı ikiyi geçmedi. Onları da Superman ve Batman yapmadı çünkü onlar kaş çatmak ile çok meşguldüler!
- Lex Luthor karakter olarak ilgi çekici olmuş sayılır ama filmde yaptıkları çok havada kalmış. Luthor’un toplum içerisindeki yeri tam olarak nedir? Batman’i neden istemiyor? Superman’in sırlarını nasıl çözmüş? Mahkemedeki patlama ile neyi tetiklemek istedi? Bu soruların cevaplarını tahmin edebiliriz ama bir tanesinin de altı keşke doldurulsaydı.
- Rüyalar ile aksiyonu arttırmak ve yeni karakterleri video görüntüleri ile tanıtmak bu kadar kopukluk içerisinde çok zorlama kalmış.
- Filmde tüm aksiyonlar gece yaşandı! En azından Doomsday sahneleri gündüz olsaydı. Marvel’ın son filmlerinde gece aksiyonlarını tercih etmemesi boşuna değil.
Yukarıdaki listeyi uzatmak mümkün ama ana sorunların bunlar olduğunu düşünüyorum. Sonuçta; başarısız replik veya oyunculuk her filmde az da olsa karşımıza çıkabilir.
Wonder Woman için de kısa bir yorum yapmak isterim. Gal Gadot’u bu rolde beğenen çok izleyici oldu. Açıkçası karakterin orijinal çizgi görseline sadık kalınmadığını düşündüğüm için beğenmedim.
Marvel firması Avengers’ı beyazperdeye taşımak için ne kadar sabırlı davrandıysa, DC Comics ise Justice League için bir o kadar aceleci davranmış. Doğal olarak; bu acelecilik tökezlemeyi de beraberinde getirmiş. Elle tutulur tek kısmı ise Batman ve Superman’in dövüştüğü sahnelerin görsel kalitesi olmuş.