Disleksi olan çocukların yaşadığı sorunlar yaşına ve zekasına uygun olmayan davranışlar gösterdiğinde başlar. Zihinsel yeteneği olmasına karşın, akademik açıdan gerilik gösterir ve öğrenme güçlüğü bu noktada başlamış olur.
Öğrenme doğumla beraber başlayan ve hayat boyu devam eden bir süreçtir. Okullarda eğitim-öğretime katılan, bu eğitimin başlangıcına kadar belirgin şekilde bilgiyi almada ve kullanmada problem yaşamadığı varsayılan çocukların, okulda başarılı olacağı düşünülür. Sorun yaşamamada okul hayatının başından itibaren öğrenme güçlüğü çeken bir çok çocuk vardır. Öğrenmeye bağlı sorunların, okul başarısında olumsuz yönde etkileri vardır. Bazı çocuklarda disleksi olduğu öğretmenleri tarafından fark edilir.
Disleksi, nörolojik bir durum olup, bireyin okuma ve yazma fonksiyonlarının olumsuz yönde etkilendiği rahatsızlıktır. Kelimeleri oluşturan sembollerin, kelimelerin hecelenmesini, çözümlenmesini ve tanınmasını güçleştirir. İlkokul çağındaki çocukların iyi gözlenmesiyle bu durum fark edilebilir.
1-2 yaşlarındaki çocuklarda disleksi varlığını belli eden işaretler olabileceği için dikkat etmek gerekir. Özellikle 15. ayını doldurmuş, hiç kelime söylememiş çocuklarda ve 2 yaşına kadar hiç cümle kurmamış çocuklarda, ilerleyen zamanlarda disleksi tespit edilme riski yüksek kabul edilir. Toplumdaki her çocuk için geçerli olmadığı bilinmelidir.
Çocuklarda Disleksi Olduğuna Dair Belirtiler
- Alfabedeki harflerde hatırlama sorunu ve öğrenme güçlüğü
- Kendi ismini içeren harfleri tanımada problem
- Kendinden küçük yaş grubundaki çocuklar gibi konuşma
- Kendi bakımıyla ilgili kelimeleri öğrenmede zorluk çekme
- Ninnilerdeki kafiyeli paterni algılayamama
- Sayı sayarken sayıların sırasını karıştırma
- Renklerin isimlerini birbirine karıştırma
- Oyunlardan çabuk sıkılabilme
- Aynadan yansırmış gibi şekilleri, sayıları ve harfleri ters çizme
- Genellikle tişört, ayakkabı, eldiven gibi eşyaları ters giyme
Ayrıntılı ve iyi gözlem yapılmış çocuklarda durum fark edilebilir. Değerlendirme yapılırken çocuğun genel zekâ seviyesi, sosyal becerileri, günlük yaşam becerileri değerlendirmeye alınır. İhtiyaçlarına uygun eğitim programları hazırlanır. Bireysel derslerle uygulanmaya çalışılır. Anne ve babalar evde çocuklarına karşı sabırlı ve ilgili olup, yapacakları sesli okuma egzersizleriyle gelişimine yardımcı olmalılar. Motive ederek özgüvenlerinin gelişmesine katkı sağlayabilirler. Oyunlar ile kendisini geliştirmesini sağlayabilirler. Okul ve ev hayatlarında destek olarak bu rahatsızlığı en aza indirgeyebilirler.