İşte beklenen an geldi … Joker 4 Ekim 2019 itibarı ile vizyona girdi. Yayına girmeden önce Venedik Film Festivali’nde zorlu eleştirmenlerden tam not almış ve vizyona girdiği ilk gün itibarı ile IMDb’de (Internet Movie Database) zirveye çıktı. DC Comics’in Marvel ile olan yarışında kendi süper kahramanların toplu olduğu filmler çekmekteydi. Fakat aldıkları karar doğrultusunda çizgi romanlarda kötü bir kahraman olan Joker’in iç dünyasını anlatacak bir tek film çektiler. Belkide DC Comics’in son zamanlarda yaptığı en iyi şey olabilir. Film izleyenlerede eleştirmenlerede söylenecek pek birşey bırakmadı.
Film başarısız bir komedyen olan Arthur Fleck’in hayatını anlatıyor. Arthur, toplum tarafından sürekli dışlanmaktadır. Herkes tarafından dışlanması ve düşük görülmesi sebebi ile psikolojik bir baskı altında kalmaktadır. Hayatta yapayanlız olan Arthur, insanlarla hep bir iletişim kurma arayışındadır, fakat her defasında kendi iç dünyası ile yüzleşmek durumunda kalmaktadır. Babasız büyüyen Arthur, en yakın arkadaşı olan annesinin ona Happy demesiyle geçmişin acılarını bir nebze unutmasına sebep olur. Sürekli yaşadığı zorbalık ve dışlanmışlık Arthur’u gittikçe topluma aykırı bir adam haline getirmektedir. Günler geçtikçe psikolojik olarak kötüleşmeye başlar ve kendisini bir süre sonra Gotham şehrinde suç ve kaos’un içinde bulur. Arthur bir süre sonra kendi kimliğini bırakarak Joker karakterine bürünür.
Gelelim film Son zamanlarda bu tarz incelemelerde “beklentiniz düşük gidin” cümlesini çok fazla duymuşsunuzdur. Bu sefer bunu duymayacaksınız, beklentiniz çok yüksek olsun! +18 damgalı bir film olmasını yanlış bulanlar vardı. O damga için bir beyaz perdede illaki cinsel içerik, çok fazla kan görmeniz gerekmiyor. Şahsen ben filmin sonunda birisinin dengesi bozulacak ve birini katledecek diye düşünerek, korkarak çıktım. Psikolojimi gerçekten etkiledi. 18 yaşından küçük, filmin içerisindeki mesajları anlayabilecek kapasitede zekası olan bir çocuğun bu filmden etkilenmesi çok yüksekti.
Joker’in neden bu kadar muazzam olduğundan bahsedelim… İlk aklıma gelen faktör, Joaquin Phoenix abimizin son zamanların oyunculuklarına göre en iyi performansı gerçekleştirmiş olmasıydı. Bu adam gerçekten bir harika! Sadece izleyin ve görün.
Sistem eleştirisi, sanatsal sahneler, göndermeler, on yıl sonra bile konuşabileceğimiz kült sahneler… Say say bitmez.
Eksik olan, sevmediğim, mantık hatası olan bir şey var mı diye düşündüm biraz. Ama bir şey bulamadım. Tek, çok ufak puan kırılabilecek bir şey söylemek zorunda kalırsam eğer, filmin en önemli sahnesinin bir tık düşük kalmasıydı diyebilirim. O sahne de eğer kusursuz olsaydı eğer; Oscar almasına yüzde yüz bakabilirdim. Bu nedeni sayarsak eğer yüzdesinden en fazla beş sayı düşürebilir.
Müzikler, sinematik detaylar, çekim kalitesi, oyunculuk, hikayesi her şeyi ile muazzamın ötesindeydi. Birazcık gülüyorken, delirmeye ramak kalmak isterseniz mutlaka bu filme gidin. Benim bu filme puanım 9,5/10, sinemada bu kadar iyi bir şey izleyeli çok uzun zaman olmuştu.