Bir-üç yaş arası bir çocuğun sosyal ve duygusal gelişimini, öfke nöbetlerinden bahsetmeden açıklayamayız. Öfke nöbeti, çocuğun güçlü bir ağlama ve çığlıklarla karışık şekilde kendini yere atması olarak tanımlanabilir. Öfke nöbetinin, çocuk çevreyi keşfetmeye çalışırken ortaya çıkan günlük zorlu duygulardan önemli bir farkı vardır.
Öfke nöbeti ebeveyne karşı yapılır. Ebeveyn çocuğu korumak ya da bir şey öğretmek için çocuğun herhangi bir isteğini yerine getirmediğinde gerçekleşir genelde. Kabul gören bir davranış şekli olmasa da öfke nöbeti aslında çocuğun içsel deneyimini mükemmel şekilde anlatır. Çocuk, içsel çöküntüsünü göstermekle birlikte isteğinin yerine getirilmemesini gururlu bir şekilde protesto etmektedir.
Sağlıklı bir sosyo-duygusal gelişim için öfke nöbetleri bile gereklidir. Bir çocuk isteklerini ve amaçlarını net şekilde ortaya koymaya başladıkça çevreyle ilişkisinde hayalkırıklığı anları da elbette ki yaşayacaktır. Bazen ebeveynin çocuğu korumak ya da bir yanlış yapmasını engellemek için hayır demesi gerekir. Bazı şeylere “Hayır” demek ebeveynin önemli rollerinden biri ve sorumluluğudur. Bu durumun doğal sonucu olarak, çocuğun istediği ile ebeveynin izin verebildiği şeyler arasında çatışma yaşanır ve çocuğun protesto etmekten başka şansı kalmaz.
Öfke nöbeti çocuğun “Olan şey hoşuma gitmiyor” düşüncesini anlatma şeklidir. Her yeni isteğinin ve amacının o anda hemen cevap bulamayacağını öğrenmek üzeredir. Bu 1-3 arası bir çocuk için zorlu bir derstir ama bunu erkenden öğrenmesi büyüdükçe daha kolay adapte olmasına, öz disiplin kazanmasına yardımcı olacaktır. Çocuğunuzun öfke nöbeti geçirmesinden korkmayın. Bu, doğal bir gelişim sürecidir ve gereklidir. Önemli olan öfke nöbeti anlarında sizin ebeveyn olarak doğru tepkileri verebiliyor olmanızdır.
IPC’de yürüttüğümüz “Çocuğumla 1-3 Yaş” eğitimlerinde evde ya da market, arkadaş ziyareti gibi sosyal bir ortamda öfke nöbeti geçiren çocuğa nasıl davranılmalı ya da o noktaya gelmemek için alınabilecek önlemler var mıdır gibi konuları ayrıntılı şekilde işliyoruz. Burada özet bir tavsiye vermek gerekirse, “İstediği şeyi elde edemediği için öfke nöbeti geçiren çocuğunuza o nesneyi geri vermeyin ama duygusal olarak yanında kalıp onu teselli etmeye devam edin” diyebiliriz.