NASA’nın ikiz Voyager sondaları onlarca yıldır bir keşif görevindeydi ve takdire şayan bir performans sergiliyorlar. Her iki prob şimdi güneş sisteminden ayrıldı ve evrenin küçük köşemiz dışındaki ilk doğrudan ölçümlerini sağladı. Yine de 42 yaşında bir uzay sondasının çalışmasını sağlamak basit bir başarı değil. Mühendisler, otomatik arıza koruma rutinleri probun bilim aletlerini kapattıktan sonra Voyager 2’deki normal işlemleri geri yüklemek için çalışıyor.
Voyager 2, Dünya’yı 1977’de terk eden iki sondadan ilki iken, güneş sisteminden daha dolambaçlı bir rota aldı. Satürn ve Neptün’ü ziyaret eden tek uzay aracı olmaya devam ediyor ve 2018’e kadar yıldızlararası ortama ulaşmasını engelledi. Voyager 1, güneş sistemini 2012’de geri bıraktı.
25 Ocak’ta uzay aracının manyetik alan aletini kalibre etmek için planlı bir manevra yapamadığı zaman sorun çıktı. Voyager 2, Dünya ile temas halinde kaldı, ancak bilim aletleri başarısız manevradan sonra kapandı. Probun telemetrisini inceledikten sonra, takım kaçırılan dönüşün aynı anda çalışan iki yüksek güçlü sistem bıraktığını belirledi. Bu durum sondadan daha fazla güç gerektirir, bu nedenle arıza koruması zorunlu olmayan sistemleri kapatmak için devreye girdi.
Voyager-1 ve 2’nin yaklaşık konumları.
NASA’nın Jet Propulsion Laboratuarı (JPL), Voyager 2’yi güç için radyoizotop termoelektrik jeneratörü (RTG) ile donattı güneş panellerinin etkili olması için güneşten uzak. Merak Mars gezgini üzerinde kullanılan bu tür güç kaynağı, sürekli bir güç kaynağı sağlar, ancak plütonyum yakıtı bozulduğunda gücü her yıl biraz düşer. Mühendisler, sondaların güç gereksinimlerini yıllar içinde yavaşça kapattılar. Örneğin, güç tasarrufu için kozmik ışın alt sistemi cihazındaki ısıtıcıyı devre dışı bıraktılar. Yine de bu cihaz çalışmaya devam etti.
Sorunun tam olarak anlaşılmasıyla JPL personeli, 28 Ocak’ta bilim paketini yüksek güçlü alt sistemlerden birini çevirerek yeniden etkinleştirebildi. Ekip şu anda normal operasyonları geri yüklemek için çalışıyor, ancak bu biraz zaman alacak. Ne de olsa 1970’lerden kalma bir makine ve 11.5 milyar mil uzakta. Her komutun Voyager 2’ye ulaşması 17 saat sürer ve onayın geri gelmesi 17 saat sürer. Yani, bir komutun yapması gerekeni yapıp yapmadığını bulmak neredeyse bir buçuk gün. Zorluklara rağmen, Voyager sondaları derin uzay çalışmamızda hayati araçlar olmaya devam ediyor.